|
Morissa SOW, 5
Ik droom van voetbal.. plots zit de bal in mijn buik Mijn vader, mijn held is sinds 2 maanden met mij in Dakar, in de hoop dat het buikgezwel verdwijnt …ik weer vrij kan dromen |
|
Ndeye, 2 ½
Ik reis veel met mijn moeder , Toubah --> Dakar alle 3 dagen zonder mijn broers en zussen, zonder te spelen… zonder… |
|
Mariamma Galle DIALO, 12 (2006-2018)
Na een lange reis van Guinée naar Dakar, voor een kort bezoek, verblijven mijn moeder en ik hier sinds 12 maanden, zonder mijn familie,zonder mijn vriendinnen, zonder iets… Enkel de pijn die me niet meer verlaat en mijn moeder die eindeloos bid opdat ik eindelijk, pijnloos te midden de sterren mag schitteren… |
|
Landing MANDIAU, 11
In Kaolack doe ik gevechtsport, ooit word ik de sterkste.. Sinds 3 maanden ben ik in Dakar met mijn moeder om mijn arm te genezen … het kwaad verlaat me niet … amputatie is mijn enige redding ! Geen dromen meer, geen sport meer.. |
|
Sanna CEESAY, 12 (2006-2018)
In Gambië kon ik sporten, voetballen, tot in ... de eerste kanker vastgesteld werd, een arm en een been geamputeerd werden, samen met al mijn dromen! Tot ik een prothese kreeg (mijn nieuwe been) en ik weer kon lopen en spelen. Tot.. er in november 2018 een nieuw gezwel de kop opstak op mijn andere been. Met mijn moeder, mijn vader en mijn broer Kalipha, reisde ik op 11 december naar Dakar Senegal, een uitputtende rit van 8 uur om dit been te redden. Onderzoeken, scans, bloedtransfusies, beademing, alles, al het mogelijke en onmogelijke werd gedaan. Uitgeput smeekte ik: "Moeder laat me sterven...". Op 29/12 nam ik afscheid van mijn familie en reisde samen met hen, in een schrale kist terug naar Gambië, om daar vredig te rusten in de warme aarde van mijn thuisland. |