Mariamma Galle DIALO, 12 (2006-2018)
Na een lange reis van Guinée naar Dakar, voor een kort bezoek, verblijven mijn moeder en ik hier sinds 12 maanden, zonder mijn familie,zonder mijn vriendinnen, zonder iets… Enkel de pijn die me niet meer verlaat en mijn moeder die eindeloos bid opdat ik eindelijk, pijnloos te midden de sterren mag schitteren… |
Klik hier om te bewerken.
|
Sanna CEESAY, 12 (2006-2018)
In Gambië kon ik sporten, voetballen, tot in ... de eerste kanker vastgesteld werd, een arm en een been geamputeerd werden, samen met al mijn dromen! Tot ik een prothese kreeg (mijn nieuwe been) en ik weer kon lopen en spelen. Tot.. er in november 2018 een nieuw gezwel de kop opstak op mijn andere been. Met mijn moeder, mijn vader en mijn broer Kalipha, reisde ik op 11 december naar Dakar Senegal, een uitputtende rit van 8 uur om dit been te redden. Onderzoeken, scans, bloedtransfusies, beademing, alles, al het mogelijke en onmogelijke werd gedaan. Uitgeput smeekte ik: "Moeder laat me sterven...". Op 29/12 nam ik afscheid van mijn familie en reisde samen met hen, in een schrale kist terug naar Gambië, om daar vredig te rusten in de warme aarde van mijn thuisland. |
Klik hier om te bewerken.
|